Verslag European Championship Kyokushin Union

 

Eindelijk was het zover. Na maanden trainen vertrokken we met ons Belgisch team donderdagmiddag richting Barcelona. Hier vond de derde editie van het Europees kampioenschap Kyokushin Union plaats. Sempai sven (-90kg), sempai Roberto (-70kg), sempai Kathleen (-65kg) en sempai Joke (-65kg) zouden hier onze Belgische kleuren verdedigen met sensei Lu als coach van Seishin dojo en sempai Herbert als coach van Mas Oyama Kalmthout. Sensei Chris en Sensei Koen gingen mee om ons als scheidsrechters te ondersteunen.

 

Donderdagavond kwamen we pas laat op de avond aan in ons hotel. Na het late avondeten kropen we snel in ons bed om de volgende dag er pas laat tegen de middag terug uit te komen. De scheidsrechters en clubhouders daarentegen hadden vrijdag een drukke agenda met in de voormiddag een internationale vergadering, in de namiddag een scheidsrechtscursus en ’s avonds een uitgebreid etentje. Ondertussen werd er door competiteurs en supporters uitgebreid geslapen, gewinkeld en gegeten. Roberto zat nog net boven zijn gewicht en ging nog een half uurtje lopen met Sven om de laatste 300gram er af te helpen. Om 16u vertrokken we dan met de metro naar de weging in dojo Satori. Daar werden de gewichten goed bevonden en vertrokken we naar het centrum van Barcelona om onze hongerige magen te vullen. Een uitstapje op Las Rambla en tapas als avondeten zorgden voor een ontspannen sfeer die nodig was voor een goede mentale voorbereiding op het tornooi de volgende dag.

 

Zaterdagmiddag zou het tornooi pas om 16u beginnen waardoor ook zaterdag laat werd uitgeslapen. Om 15u vertrokken we naar het tornooi, weer met de metro. Aangekomen kwamen alle competiteurs samen in een opwarmruimte waar zowel de spanning als de temperatuur snel de hoogte inschoot.

 

Voorronden

Als eerste van onze competiteurs werden Sven en Roberto afgeroepen.

Sven kwam uit tegen de Duitse Loridon Hasani. De partij begon meteen in het voordeel van Sven die zijn tegenstander met harde en rake stoten naar achter wist te vechten. De Duitser kreeg geen hoogte van zijn krachtige stoten en trappen met een eerste wazari voor Sven als gevolg. De partij ging verder zoals ervoor met de overhand voor Sven. Het duurde niet lang vooraleer ook een tweede wazari werd toegekend. Sven ging door naar de kwart finales.

 

Roberto stond bijna gelijkertijd op de mat maar zijn tegenstander kwam niet opdagen waardoor ook de eerste partij voor Roberto gewonnen was en doorging naar de kwart finales.

 

Kwart finales

De volgende partijen waren weer voor Sven en Roberto.

Sven kwam uit tegen Timur Raiymbekov van Kazachstan. De partij begon goed waarbij Sven goed gebruik maakte van zijn sterke stoten en binnenkant lowkicks. De Kazach bood goede weerstand waardoor de partij gelijk op ging. Na een minuut vechten raakte de Kazach met zijn blote scheen net boven Sven zijn knie waardoor zijn been het begaf. Hierdoor kreeg zijn tegenstander een wazari voor. Doorvechten was niet meer mogelijk en Sven eindigde zevende van zijn categorie.

 

Roberto ging gelijktijdig de mat op en kwam uit tegen de Spaanse Dani Redondo. Beide vechters vlogen met vol enthousiasme in het gevecht en gingen duidelijk voor de overwinning. De partij ging gelijk op waarbij Roberto zijn tegenstander met hoge trappen probeerde te raken. Deze werden op dezelfde manier beantwoord en na twee minuten werd hike wake beslist. De volgende 2 minuten ging de strijd om de titel verder waarbij Roberto zijn tegenstander geen seconde rust gunde. Hij bleef naar voor vechten met af en toe een roll-kick die dit onderbrak. Na de volgende twee minuten werd weer gelijk beslist. De weegschaal toonde geen aanzienlijk verschil tussen de twee vechters en de laatste 2 minuten zouden de winnaar beslissen. Ook nu werd hard om hard gevochten waarbij de Spanjaard de overhand kreeg. Vier vlaggen gingen in de lucht in het voordeel van de Spanjaard. Roberto eindigde bij vijfde van zijn categorie. Dani Redondo werd uiteindelijk de winnaar van zijn categorie.

 

De volgende partij voor België was die voor Kathleen. Zij kwam uit tegen een gekende tegenstander, de Nederlandse Martine Pietersma. Ook hier werd voor de overwinning gevochten. Kathleen vocht sterk naar voor met rake stoten en trappen naar de plexus en benen. Martine kreeg het moeilijk waardoor Kathleen al snel de overhand kreeg. De drie minuten werden afgewerkt met harde lowkicks en hiza geri’s waardoor alle vlaggen wit omhoog gingen en Kathleen doorging naar de halve finales.

 

Kort hierop was het de beurt aan Joke die uitkwam tegen Gulnara Turdibayeva van Kazachstan. Joke drukte sterk naar voor en kreeg al snel de overhand op de Kazachse. Na de twee minuten werd de beslissing gemaakt en ging ook Joke naar de halve finales.

 

Halve finales

In de halve finale kwam Kathleen uit tegen de Roemeense Leonov Andreea Alexandra. De partij werd al snel gedomineerd door Kathleen die met stoten en hiza geri’s haar tegenstander goed raakte. Na een halve minuut hield de Roemeense het niet meer uit en kreeg Kathleen een eerste wazari. Nadat de partij terug begon duurde het een paar seconden waarna ook een tweede wazari werd toegekend. Kathleen ging naar de finale.

 

Joke kwam uit tegen de Nederlandse Canan Yorulmaz. Canan kwam meteen naar voor met harde stoten en ellebogen die Joke raakten waar ze maar terechtkwamen. Joke reageerde hierop met harde stoten en trappen. Alsof deze niet leken te werken bleef Canan naar voor vechten waardoor Joke het moeilijk kreeg. Na een volledige partij van 3 minuten gingen alle vlaggen de lucht in voor Canan. Joke werd beloond met een derde plaats.

 

Finale

Kathleen kwam in de finale op haar beurt tegen Canan. Deze partij draaide om de titel en Kathleen was niet van plan deze af te geven. De partij begon hard tegen hard waarbij Canan al meteen haar stoten liet voelen en sterk naar voor drukte. Hierop werd gereageerd door harde lowkicks. Een jodan mawashi van Kathleen zat goed waarna een tweede, overmoedige jodan mawashi terecht kwam op de elleboog van Canan. De reeds geblesseerde enkel begaf het en een wazari ging naar haar tegenstander. De partij was nog niet verloren en pijnverbijtend werd de partij verder gezet. Canan had de overhand en kreeg na de eerste drie minuten de partij gewonnen. Kathleen werd tweede.

 

De wedstrijd zat er op en de goede prestaties van de Belgen werden beloond met een lekkere pizza en een geslaagde sayonara (afscheidsfeest). De volgende dag vertrokken we weer richting België, waar de trainingen opnieuw van start konden gaan. Volgend jaar zullen we weer van de partij zijn.